Wat is de betekenis van Schedel?

m. (-s), 1. het bovendeel van het hoofd van de mens en van de kop van hogere diersoorten, vooral met de gedachte aan de beenderen die het vormen en aan de bekleding: zich op de schedel krabben; iem. de schedel inslaan; hij heeft een kale schedel; — als plaats waarom een krans als ereteken gedacht wordt: bekrans zijn sc...

(1980+) (jeugd) dom persoon. • Schedel: dom mens, iemand zonder hersens. ‘Hij is zo’n schedel, hij snapt geen enkele grap.’ (Marc Hofkamp en Wim Westerman: Aso's, Bigi's, Crimi's. Jongerentaalwoordenboek, 1989) • Dikke Mo: O ja. ‘Waar ben je, schedel?’ (Patricia Vlasman: In alles eenzaam. 2010)

schedel - zelfstandig naamwoord uitspraak: sche-del 1. het ronde bovenste deel van het hoofd ♢ mijn broer Piet heeft een kale schedel 2. beenderen van het hoofd ♢ ze hebben een menselijke schede...

De botten van het hoofd die de hersenen omvatten en het gezicht ondersteunen. Ook cranium.

(jeugdtaal) dom persoon. Jaren tachtig. Gesignaleerd door Hofkamp & Westerman: ‘Hij is zo’n schedel, hij snapt geen enkele grap.’

zie grafschennis.

Je mot je schedel late lichte! snauwt ome Willem in Polletje Piekhaar [1935] van Rotterdammer Willem van Iependaal. Deze vloek maakt ergernis, minachting en woede duidelijk en moet niet letterlijk genomen worden. De betekenis komt in de buurt van ‘ik heb een rothekel aan je, donder nu maar op’.

het bovendeel van het hoofd van de mens en de kop van hogere diersoorten, in het bijzonder de beenderen waaruit deze bestaan. De schedel van de mens is opgebouwd uit de beenderen van de hersenschedel en de aangezichtsschedel. Alle schedelbeenderen zijn onderling stevig met elkaar vergroeid door naadverbindingen, die ontstaan doordat de beenderen me...

skelet van het hoofd; beenderen zijn door naden verbonden. Alleen de onderkaak is beweeglijk.