Wat is de betekenis van Scepticisme?

(<Fr.-Lat.), o., twijfelzucht, hetzij als richting in de wijsbegeerte die de menselijke geest als van nature onbekwaam beschouwt om iets met zekerheid te weten, hetzij als het twijfelen aangaande een bep. zaak: zijn scepticisme tegenover de idee van de vooruitgang.

Scepticisme is de serieuze twijfel aan onze vermogens om kennis te bezitten. Deze twijfel is ofwel lokaal ofwel globaal. Lokaal scepticisme is bijvoorbeeld de twijfel aan onze kennis van wat goed en kwaad is, of kennis over de eigenschappen van God, of van de toekomst. Lokaal scepticisme is altijd ook een stimulans om beter na te denken. Globaal sc...

(skepticisme) twijfelzucht; richting in de wijsbegeerte die de twijfel als beginsel van het menselijk denken beschouwt

o., wijsgerige richting, die betwijfelt of zeker weten mogelijk is; ook twijfel aangaande een zaak; twijfelzucht

is de leer dat de mens er nooit zeker van kan zijn, dat zijn kennis ware kennis is. Deze twijfelhouding kan tot een bepaald terrein van het kennen, bijv. tot het metaphysische, beperkt zijn (en wordt dan wel agnosticisme genoemd), kan echter ook alomvattend willen zijn; in dit geval spreekt ze zichzelf echter tegen. Men spreekt van methodisch scep...

twijfelleer, twijfelzucht.

is een term die op twee slechts schijnbare verwante standpunten wordt toegepast. (a). Het moderne taalgebruik verstaat hieronder een extreem negativistische opvatting omtrent waarheid, nl. deze, dat het denken zich van geen waarheid kan verzekeren en dat men daarom geen inzicht van dwaling mag onderscheiden, maar enkel de ene méning van de andere....

o. (Fr. [Gr.-Lat. scepticismus v. Gr. skepsis = eig. onderzoek]: wijsgerig stelsel, dat de menselijke geest als onbekwaam beschouwt om iets met zekerheid te. weten, inz. in geloofszaken; twijfelzucht).

het standpunt van sommigen, die aan alles twijfelen. De gezonde vorser, die critisch is en voorzichtig, blijft sceptisch, totdat hij door de feiten overtuigd wordt. De scepticus is nooit te overtuigen.