Wat is de betekenis van rustica?

Bruut werk, bouwtrant die gebruik maakt van niet of ruw behouwen materiaal. Dat kan zijn om de schijn van landelijkheid te wekken (tuinarchitectuur). Daartoe worden opzettelijk ruwe, ongekunstelde, primitief uitziende objecten of bouwwerken vervaardigd van eenvoudige en natuurlijke materialen, zoals takken en boomstammen, ev. vergezeld van rotswerk...

Metselwerk van grote blokken natuursteen met ruw oppervlak en verzonken voegen, voornamelijk toegepast tijdens de Renaissance.

Een rustica is een boog van grote rechthoekige (met een ruw bewerkte voorzijde) natuurstenen waardoor een fors karakter ontstaat. Vooral tijdens de renaissance bij gevels van een palazzo.

rústica, - zie rustĭcus.

rustieke werkjes.

(Lat., boers), bouwwijze waarbij een deel der steenblokken enig reliëf toont t.o.v. de gevelverticale; veel voorkomend aan sommige Renaiss.paleizen (Florence, Ferrara). Ook: een met brede pen of penseel geschreven Rom. schrifttype, in boeken en op muren (Pompejï).

(It. rustico = landelijk, boers, of rusticità = fig. ruwheid), een in de bouwkunst gebruikelijke term voor een bepaalde bewerking van natuurstenen blokken, teruggaande tot de Griekse bouwkunst, toen ruwe steenblokken tot zware muren werden opgestapeld zonder een bepaald voegverband.

v. (g. mv.), Italiaans renaissancistische bouwtrant, waarbij men gebruik maakt van ruwe of onbehouwen blokken steen; rustiek werk; bekende voorbeelden zijn de onderbouwen van het Palazzo Pitti en het Palazzo Medici-Ricardi te Florence.

...