Ruiling
v. (-en), het ruilen, ruil; — (handelst.) overeenkomst waarbij partijen zich verbinden om aan elkaar wederkerig een zaak in de plaats van een andere te geven.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), het ruilen, ruil; — (handelst.) overeenkomst waarbij partijen zich verbinden om aan elkaar wederkerig een zaak in de plaats van een andere te geven.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
M. J. Koenen's (1937)
v. ruilingen (het ruilen; rechtst. overeenkomst, waarbij partijen zich verbinden om aan elkander wederkerig een zoek in de plaats van een andere te geven): ruiling van grond.
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Ruilmiddel, Ruilverkeer, enzoovoorts ➝ Ruil. Zie ook ➝ Geld (sub Ontwikkelingsgeschiedenis).
Jozef Verschueren (1930)
v. (-en) 1. het ruilen, ruil: iets in ~ geven, ontvangen. 2. Recht, overeenkomst waarbij partijen zich verbinden om elkander een zaak in de plaats van een andere te geven.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Ruiling - (Lat. permutatio). Deze overeenkomst, waarbij partijen zich verbinden om aan elkander wederkeerig een zaak in de plaats van een andere te geven, is geregeld in artt. 1577—1582 B.W. Behoudens enkele uitzonderingen gelden de bepalingen voor koop en verkoop, voor zoover toepassing daarvan hier mogelijk is, ook voor haar (art. 1582 B. W.). —...
J. Kramer (1908)
Permutatio, overeenkomst waarbij partijen zich verbinden om aan elkander wederkeerig een zaak in de plaats van een andere te geven, goederen af te staan tegen andere goederen en niet tegen geld, gelijk bij koop en verkoop (zie ald.). Al hetgeen voor verkoop vatbaar is, kan ook het onderwerp van ruiling uitmaken.
J.H. van Dale (1898)
Ruiling - v. (-en), het ruilen, ruil; — (handelst.) , eene overeenkomst waarbij partijen zich verbin1 den om aan elkander wederkeerig eene zaak in de plaats van eene andere te geven ; —REKENING, v. (handelst.) bepaling der waarde van de te ruilen goederen.
Anthony Winkler Prins (1870)
De mensch, die enkel voor levensonderhoud te zorgen heeft, is gewoonlijk niet in staat, den prijs te bepalen van de voortbrengelen der natuur, maar hij begint er over na te denken, wanneer zijne begeerten zich verder uitstrekken en alzoo zijne behoeften grooter worden. Hij gevoelt, dat hij voor eene zekere hoeveelheid dier voortbrengselen het verla...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: