rufter
(1984) (inf.) iemand die veel winden laat. Vaak als goedmoedige aanspreekvorm: ‘hé, ouwe rufter’. Rufto is turbotaal. • Rufter: iem. die vaak stinkende winden laat. (Kristiaan Laps: Nationaal scheldwoordenboek. 1984) • Uit woorden die zich niet tot een kant en klare afko laten afkorten ontstaan dus op rinkelklinkers ei...
