Wat is de betekenis van robberen?

(robberde, h. gerobberd), (Zuidn.) stelen.

1) (1955) (Barg.) vechten. Syn.: batteren*; dobberen*; doppen*; haberdoedassen*; kleunen*; knooien*; looien*; matten*; ramenassen*; rammen*; rauzen*; sparren*. • (G.P. Smis: Het nieuwe Spionnetje: onder de schaduw van de Westertoren: roman uit de Jordaan. 1955) • (Jan Berns & Jolanda van den Braak: Amsterdams. Taal in stad en land. 2...

Stelen. Meteen ontdekte ik iets, dat me opnieuw de tranen in de ogen deed springen: ik was mijn boek kwijt, zelfs dat hadden ze gerobberd, BOON 1961, 110. Afl.: robber, (gewest.) dief.

robberde, heeft gerobberd; Z.-N. stelen.

(‘robbərən) (robberde, heeft gerobberd) [< robber III] stelen.