Wat is de betekenis van Ridicule?

I. belachelijk; bespottelijk; II. 1. ’t belachelijke; ’t bespottelijke; 2. tasje [v. dames]; se donner un ridicule (des ridicules), zich belachelijk maken; prêter au ridicule, aanleiding geven tot spot; tourner au ridicule, belachelijk worden; traduire (tourner) en ridicule, belachelijk maken, spotten met; le ridicule tue, wie zic...

I. spot, bespotting; bring (cast, pour, throw) ridicule on, belachelijk maken; II. belachelijk maken, bespotten.

adv. grappig, kluchtig, vermakelijk; belachelijk, bespottelijk.

(Fr.), belachelijk.

ridicule - belachelijk, bespottelijk;wordt soms gebruikt in plaatsvan „réticule”, zie aldaar.

belachelijk.

Ridicule - o. het belachelijke.

ridicule - o. het belachelijke