Wat is de betekenis van rekel?

m. (-s), 1. mannetje van de hond, de vos en de wolf; — kettinghond, bulhond; 2. (lig.) buffelachtig mens, vlegel; deugniet, ondeugende jongen: kwaaie rekel!

In figuurlijke zin kan "rekel" iemand aanduiden die brutaal, ondeugend of avontuurlijk is. Het kan zowel vriendschappelijk als negatief bedoeld zijn, afhankelijk van de toon en context. In de dierkunde is een rekel een mannelijk dier, zoals een mannelijke vos. In sommige dialecten wordt het ook gebruikt voor een mannelijke hond.

Het begrip rekel heeft 2 verschillende betekenissen: 1) mannelijke hond. mannelijke hond; reu. 2) brutale deugniet. iemand die onbetrouwbaar of onberekenbaar wordt geacht; iemand die niet deugt of van wie men verwacht dat hij niet deugt, en die bovendien ook vaak brutaal is; deugt niet. Vaak gebruikt als scheldwoord. Meestal gezeg...

(1906) (Barg.) voet. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • (E.G. van Bolhuis: De Gabbertaal. 1937) • (Henry Roskam: Boeven-jargon. 1948) • (Fokko Bos: De vreemde woorden. 1955) • (Paul van Hauwermeiren: Bargoens. Vijf eeuwen geheimtaal van randgroepen in de Lage Landen. 2020)

onbeschoft persoon; schoft. In deze betekenis reeds opgetekend in de zestiende eeuw. Ook Bredero gebruikte het: ‘Wie souwt verdraghen kuenen, De trotsche woorden die de rekel myn toesnaeuwt?’ Schaam jij je niet, rooie rekel, wat moet ik daarvan denken. (Jacobusvan Looy, Jaap, 1923)Die Toon is een brutale rekel. (A.M. de Jong, Frank van...

rekenen

mannetjes-vos.

(Barg.), voet

is de mannelijke vos. In sommige streken wordt deze naam ook wel gegeven aan de reu (mannelijke hond).