Wat is de betekenis van Rederijk?

bn. (-er, -st), welsprekend, woordenrijk: hij is zo rederijk, als hij dronken is, dan houdt hij lange redeneringen.

bn. (woordenrijk, gemakkelijk sprekend, beschikkend over veel woorden).

('re:də) bn. en bw. (-er. -st) 1. welsprekend, sierlijk, retorisch. 2, woordenrijk.

bn. (-er, -st), welsprekend, woordenrijk: hij is zo rederijk, als hij dronken is.

Rederijk - bn. (-er, -st), rhetorisch: welsprekend, sierlijk; — woordenrijk: hij is zoo rederijk, als hij dronken is, dan houdt hij lange redeneeringen, waar kop noch staart aan is.

Rederijk, bn. rhetorisch; welsprekend, sierlijk. *-ER, m. (-s), beoefenaar der uiterlijke welsprekendheid, verzenminnaar. -SKAMER, v. (-s), genootschap tot beoefening der uiterlijke welsprekendheid; kamer van rhetorica. *-KUNDE, *-KUNST, v. gmv. rhetorica. *...STRIJD, *...TWIST, m. (-en), dispuut, geschil (over eenig geloofspunt enz.). -EN, ow...