Van Dale Uitgevers (1950)
(<Lat.), v., (recht.) wedereis die een gedaagde bij zijn conclusie van antwoord tegen de eiser instelt bij dezelfde rechter waarvoor hij gedagvaard is, en gelijktijdig — als het mogelijk is — met de eerste vordering (de eis in conventie) af te doen.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Harm Kloosterhuis (2009)
tegeneis; door de gedaagde tegelijk met de conclusie van antwoord ingediende vordering. Zie ook: Conventie.
Jacon Kramers Jz (1948)
v. tegeneis (in rechten), vordering die een gedaagde instelt tegen de eiser bij dezelfde rechter, waarvoor hij zelf gedagvaard is; eis in ~, tegeneis.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
