Wat is de betekenis van Pyrēne?

ēs, f. dochter van Bebryx, beminde van Hercules, op de naar haar genoemde Pyreneeën begraven; vand. meton. = de Pyreneeën. Daarv. Pȳrēnaeus (Pyrēnēus), naar Pyrene genoemd, Pyrenees, Pyrenaei montes en saltus, Caes., Liv., en subst., alleen Pyrenaeus, i, m., Sall., Liv., de Pyreneeën.

Pyrēne - Πυρήνη, 1) bij Herodotus vermelde keltische stad nabij de bronnen van den Ister (Donau).—2) = Pyrenaei montes.