Wat is de betekenis van Putting?

I. PUTTING v., het putten. II. PUTTING v. (-s), (zeilv.) touwwerk dat dient om het stengewant te zetten, puttingwant; — (zegsw.) achter de puttings overboord vatten, reddeloos verloren zijn.

Putting - ook wandputting, metalen strip met oog, die aan de binnen- of buitenkant van de romp stevig bevestigd wordt. Dient om de wanten aan vast te maken. Bij polyesterbouw worden aan de strip vaak dwarsliggers gelast, zodat hij over een groter oppervlak aan de glaswapening kan worden bevestigd.

v. puttings of puttingwant, o. (touwwerk, dat dient om het stengewant te zetten).

IJzeren oog of ring aan een schip, waaraan het zgn. staande want van de scheepsmasten is verbonden.

('putting) v. (-s) 1. Eig. het putten. 2. Metn. Scheepst. touwwerk dat dient om het stengwant te zetten: achter de -s overboord vallen, ook Fig. reddeloos verloren zijn.

Touwwerk, waarmede het stengewant wordt vastgesjord.

v./m. (-s), samenstel van lange ijzeren schakels of stangen die de touwen van het hoofdwant aan de rust verbinden.

putting - v., touwwerk, waarmee het stengewant wordt vastgesjord.

Putting v. (-s), (zeew.) puttingwant, touwwerk dat dient om het stengewant te zetten; — (spr.) achter de puttings overboord vallen, reddeloos verloren zijn.