Wat is de betekenis van publiek?

I. PUBLIEK' (<Fr.), bn. bw. (-er, -st). 1. openbaar (in tegenst. met geheim): de zitting, het examen is publiek ; het engagement is publiek geworden; — het is een publiek geheim, een publiek schandaal, overal bekend; — iets publiek maken, er algemene bekendheid aan geven (inz. door de pers); — bw.: o...

publiek - bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord uitspraak: pu-bliek 1. waar iedereen in kan of aan mee kan doen ♢ er werd een publieke discussie gevoerd over euthanasie 1. een publiek geheim ...

Publiek - 'op het publiek spelen': show weggeven, op het effect spelen.

publiek

Het publiek zijn de mensen die een voorstelling bezoeken.

[Lat. publicus: zie bij publiceren] I zn de mensen, de bezoekers of toehoorders van openbare vertoning; II bn openbaar, niet voor enkelen maar voor allen toegankelijk, openlijk; ruchtbaar; van overheid uitgaande (bijv. publieke werken).

de mensen; openbaar; toeschouwers; van de overheid uitgaand

publiek - Te gebruiken voor groepen toeschouwers of kijkers.

volk as geheel; aanwesige mense; openbaar; openbaar; bewus.