Wat is de betekenis van proef?

(<OFr.), v. (...ven), PROEVE, v. (-n), 1. (ouderw., gew.) bewijs: elke dag brengt een nieuwe proeve aan dat hij de waarheid gesproken heeft; 2. blijk: ik heb een proef van haar trouw; een schitterende proeve van moed en volharding; 3. onderzoek naar de deugdelijkheid: van iets een proef nemen; iemands trouw op de proef stellen; u stelt m...

proef - zelfstandig naamwoord 1. onderzoek naar kwaliteit: is iemand of iets goed genoeg? ♢ voordat het product de deur uitgaat wordt een proef genomen 1. een proef doorstaan [goed genoeg blijken te zijn]...

(de proeven) in België ook: examen, proefwerk, nummer, onderdeel van een wedstrijd.

vóórafdruk van zetsel en/of illustraties die tot doel heeft deze te controleren en waar nodig te corrigeren. - drukproef [1].

In de sportt.: nummer (van een atletiekwedstrijd).

geproef, toets, ondersoek.

s., proef, pro(e)ve; op —, op probearjen.

v. (proeven; -je) A. [proeven I 2] datgene waardoor men iets aantoont, blijk : een van dichterlijk vernuft; een van moed, trouw, volharding. B. [proeven II 1 a] I. Eig. 1. Algm. onderzoek naar de waarde, keuring : van iets een nemen; proeven nemen, doen met een nieuwe soort van vliegmachine; iets op zenden; vuur-, waterproef; een doorstaan; besta...

van ’t Ofr. prove (thans preuve) van prover, Lat. : probare = goedkeuren, onderzoeken of iets goeds is ; van probus = goed.