Wat is de betekenis van Proclus?

(410/485), Grieksch wijsgeer, hoofd der Atheensche → Neo-Platonische school.

('pro:klus) [Lat.] Proklos.

Proclus - (Proculus), Grieksch wijsgeer, 410— 485 n. C., hoofd der Atheensche Neo-Platonische school, ook opgetreden als dichter van hymnen en epigrammen. Men vindt in hem een wonderbare vermenging van diepzinnigheid en dorre geleerdheid, scherpzinnige dialektiek en kritiekloos wondergeloof. Van beteekenis is zijn commentaar op Euklides, waarin hij...

Proclus - Πρόκλος, van Constantinopel, geb. 410 na C., beroemd neo-platonisch wijsgeer uit de atheensche school, aan welker hoofd hij geruimen tijd stond. Hij wordt beschreven als een edel en waardig man, die zeer streng en matig leefde, zijn aanzienlijk vermogen aan liefdadige werken besteedde, en zijn best deed...

(of Proculus) neoplatonisch wijsgeer, gewoonlijk de Lyciër bijgenaamd, geb. 412 na Chr. te Konstantinopel, wijdde zich te Athene onder leiding van Plutarehus en Sy rianus aan de studie der platonische philoso phie, welke hij vervolgens tot aan zijn dood (in 485) leeraarde. Als dichter is hij voorts nog bekend uit een tweetal epigrammen en enke...

Proclus, een Neo-Platonisch wijsgeer, geboren te Constantinopel in 412 na Chr., studeerde te Alexandrië in de taalkunde en welsprekendheid en wijdde zich te Athene onder Plutarchus en Syrianus aan de studie der wijsbegeerte van Plato, waarover hij vervolgens aldaar tot aan zijn dood toe (485; voorlezingen hield. Als dichter kennen wij hem uit een p...

1) de heilige, patriarch van Constanlinopel (434—446), was bevriend met den heiligen Johannes Cbrysostomus, wiens asch hij naar Constantinopel liet overbrengen, bestreed Nestorius, en stond in hooge gunst bij keizer Theodosius II. Kerkelijke gedenkdag 24 Oct. 2) een scheikundige, schoot 1515 de vloot van Vitalianus in brand, met pijlen, die g...