Wat is de betekenis van Proclisis?

(Gr.-Lat.), v., toonloze aansluiting van een eenlettergrepig woord aan het onmiddellijk volgende, b.v. ’kwas = ik was, ’tis = het is.

[zie enclisis] toonloze aansluiting van een eenlettergrepig woord aan het volgende beklemtoonde, bijv.: 't is = het is.

(proklisis) aansluiting aan het onmiddellijk volgende woord (taalk.)

aansluiting van toonloos woord bij volgend, bijv.: ’tis = het is.

v. aanleuning: het toonloos aansluiten van een eenlettergrepig woordje aan een volgend beklemd woord, bv. (he)thoofd, i(kweet).

v. (Gr.-Lat. eig. aanleuning vóór aan een woord; [toonloze] aansluiting v. e. eenlettergrepig woordje aan het onmiddellijk volgende), b.v. (i)kwas, (he)tboek enz.

(philol.). Wanneer het hoofdwoord in een accenteenheid achteraan staat, verzwakken de daaraan voorafgaande zgn. proclitische woorden ten gevolge van den minderen nadruk. Bijv. Ned. thuis < te huis.

[Gr.-Lat.], v. (-sen, -ses), toonloze aansluiting van een eenlettergrepig woord aan het onmiddellijk volgende, b.v. ’kwas = ik was, 'tis = het is.

...