Privilégié
I. bevoorrecht; preferent [aandeel]; II. bevoorrechte.
M. J. Koenen's (1937)
o. privilegies, privilegiën (Fr. privilège, Lat, privilegium: 1 voorrecht, wettelijk toegestaan recht, uitzonderingsrecht; 2 [vorstelijke] vergunningsbrief of vrijbrief): 1. de privilegies van de adel in Fr. vóór 1789; 2. verg. Groot-Privilege.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
John Kooy (1933)
bepaald voorrecht, a/e persoon of groep v. personen, in afwijking v/d gebruikelijke rechtsbepalingen, verleend.
J. Hagers (1910)
Privilegie - een recht, uit hoofde van den aard eener schuld, door de wet aan een schuldeischer toegekend, om vóór een ander betaling te verkrijgen; bv. dat van den commissionair, om vorderingen op zijn committent te kunnen verhalen op diens goederen, onder den commissionair berustende. Ook: een door den staat of de overheid aan een bijzonder perso...
Anthony Winkler Prins (1870)
Privilegie, afkomstig van priva lex (bijzondere wet), heette bij de Romeinen iedere bepaling, die voor één of meer personen van dezelfde soort een bijzonderen regtstoestand schiep, het zij tot hun voor- of nadeel. Men had alzoo: „privilégia favorabilia” en „privilégia odiosa”. De Wet der XII Tafelen verbood het vaststellen van privilegiën, doch in...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: