Wat is de betekenis van Pratatief?

bn. (...ver, -st), (gemeenz.) praatlustig, spraakzaam.

(19e eeuw) (inf.) spraakzaam. • Pratatief: praatlustig. (Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en Letterkunde. 1895) • Pratatief, adj. Bavard, loquace. (Callewaert's groot Nederlandsch-Frans en Fransch-Nederlandsch woordenboek inhoudende de woorden der gewone spreektaal. 1909) • Drank moet gebruikt worden voor de gezondheid en...

(prata'ti:f) bn. en bw. (...tiever. -st) praatlustig.

Pratatief - bn. (...ver, -st), praatlustig, spraakzaam.