Wat is de betekenis van praktijk?

(<Lat. of Fr.), v. (-en), 1. daad; — inz. sluwe bedrieglijke daad, bedrog : praktijken welker onrecht me dagelijks een ergernis is; — in verb. met een bn.: boosaardige, vuile, kwade praktijken; 2. toepassing, uitoefening, uitvoering van voorschriften of theoretische kennis: een boekjesman die in de theorie volleerd is, maar niets af...

praktijk - zelfstandig naamwoord uitspraak: prak-tijk 1. het doen, het uitoefenen ♢ het idee is mooi, maar werkt het ook in de praktijk? 1. het in de praktijk brengen [het doen] ...

In de uitdrukking ‘in de praktijk’: in werkelijkheid, bij het daadwerkelijk bieden of spelen. Doorgaans voorafgegaan door een analyse hoe het bieden of spelen in theorie had kunnen of moeten gaan.

praktijk

(practijk) vakuitoefening; de patiënten; toepassing

beroepswerkzaamheid; uitoefening; toepassing van de theorie; gezamenlijke patiënten of cliënten; praktijken: handelingen (ongunstig),

v. vakuitoefening; beroepswerkzaamheden; gezamenlijke patiënten of cliënten v. e. dokter, advocaat enz.; ~en, mv. kunstgrepen, listige streken, draaierij.

v. in bet. 3 praktijk en (1 cliëntele v. e. advocaat, notaris of dokter; 2 werkzaamheid als advocaat, notaris of dokter; duur van die werkzaamheid; 3 mv. kunstgrepen, streken; slechte of ongeoorloofde daden): 1. hij krijgt al een aardige praktijk; 2. een drukke praktijk; een 30-jarige praktijk; 3. een man van kwade praktijken; zie practijk.

v. vakuitoefening.