Polysyllogisme
(logica), aaneengesloten reeks van syllogismen, waarbij de → conclusie van het voorgaande tegelijk als → praemisse voor het volgende dient. Bijv.: de deugdzame mensch heeft een goed geweten; welnu, wie een goed geweten heeft, voelt zich gerust; dus voelt de deugdzame mensch zich gerust; welnu, wie zich gerust gevoelt, is gelukkig; dus is...
