Wat is de betekenis van polemarch?

[<Gr. polemarchos], m. (-en), (Griekse oudheid) een archont, te Athene oorspronkelijk belast met de legerleiding, maar na 487 v.C. alleen nog met de rechtspraak tussen burgers en vreemdelingen.

(gr., polemarchos) in het oude Athene de derde der archonten (zie Arohont), die de leiding der militaire aangelegenheden had; in het aetolisch verbond benaming der burgerlijke overheden van de afzonderlijke steden.

d. i. krijgsoverste 1) de tweede der archonten van Athene, was zooveel als thans een minister van oorlog. 2) de opperbevelhebber der beotische troepen.