Wat is de betekenis van plutonisme?

o., leer die de vorming der aarde aan het vuur toeschrijft; inz. die wel een gloeiend vloeibare aardkern aanneemt, doch het ontstaan der gebergten door langzame werking der natuurkrachten meent te moeten verklaren.

theorie die de vorming van de aardkorst in de huidige gedaante overwegend aan uitbarstingen toeschrijft.

theorie die de vorming van de aarde aan uitbarstingen toeschrijft

leer die de vorming der aarde aan het vuur toeschrijft

o. (geol. stelsel, dat alle vervormingen in de aardkorst aan het vuur toeschrijft); verg. neptunisme.

→ Aardkunde.

('nismə) o. [Pluto] teorie die de vorming van de aardkorst aan het centraal vuur toeschrijft. Tgst. neptunisme.

o., (geologie) de leer waarbij de nadruk wordt gelegd op het smelten en stollen van gesteentemassa’s diep in de aardkorst (e); bij uitbreiding, alle verschijnselen die stollingsgesteenten (plutonen) doen ontstaan. (e) Het plutonisme nam aan dat graniet, basalt en tal van andere kristallijne gesteenten hun ontstaan te danken hebben aan het mag...

theorie volgens welke de aardkorst gevormd werd door de werking van een inwendig vuur.