Wat is de betekenis van Plioceen?

(geol.) I. zn. o., jongere formatie van het tertiair; II. bn., van, betreffende de onder I. genoemde formatie: pliocene vormingen.

Plioceen - Zelfstandignaamwoord 1. (geologie) plioceen (in de vóór 2006 gangbare schrijfwijze) ♢ Via verlaging van het grondwaterpeil en de kweek van allerlei exotische planten uit China en Amerika (…) is daar een milieu ontstaan dat lijkt op dat van het vroegste interglaciale tijdperk, het Plioceen....

Geologisch tijdvak lopend van 5,33 tot 2,58 miljoen jaar geleden; tweede tijdvak van het Neogeen, waarin de landengte van Panama ontstond, de Zuid-Amerikaanse buideldieren uitstierven en in Afrika verschillende soorten Australopithecines leefden Het Plioceen volgt op het Mioceen. De trend naar een koeler klimaat die in de tweede helft van het Mioce...

[v. Gr. pleioon = meer, en kainos = nieuw] 1 laatste tijdvak van het Tertiair, volgend op het Mioceen en voorafgaand aan het Pleistoceen. Het Plioceen duurde van ca. 12 tot 2 miljoen jaren geleden; 2 aardlagen in dit tijdvak gevormd.

geologisch tijdperk

jongste formatie van het Tertiair.

Afdeling uit het geologisch tijdperk genaamd Tertiair, aangeduid met het geol. symbool III. Bestaat uit mariene afzettingen in een vrij koud klimaat. Deze periode vormde de overgang naar de koude ijstijden-periode van het Pleistoceen. Sommigen menen dat de klei van Tegelen hiertoe behoort. P. komt o.a. voor in Z.Limb. (Ubachsberg). Vaak is het door...

(Gr. pleion, meer; kainos, nieuw), jongste étage van het Neogene tijdvak, oudste heet Mioceen.

o. nieuwere tertiaire aardvorming: met het grootste aantal versteningen van planten en dieren.