Plebs
(Lat.), o., gemene volksklasse, grauw, gepeupel.
Marc de Coster (2007)
slecht volk, gespuis; gepeupel. Van het Latijnse woord voor het lagere volk. Zie ook plebejer.Als hij niet meedeed met het plebs, verweet men hem dat hij een verkapte aristokraat was, een verouderde liberaal. (C. Vosmaer, Amazone, 1881) O, dat plebs, dat niet wist, dat niet voelde, dat tegen hem opdrong, als schuim warrelde aan hun troon, dat zijn...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)
In tegenstelling tot de hogere klasse van de → patricii werd de grote massa der romeinse burgers met plebs aangeduid. Later werd het woord ook gebruikt voor het arme volk of het roerige gepeupel. Een etnologisch verschil tussen beide groepen kan niet worden aangetoond. Evenmin is aan te nemen dat de plebs ontstaan zou zijn uit de clientela (...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: