Wat is de betekenis van Plebejer?

(<Lat.), m. (-s), 1. (bij de Romeinen, in tegenstelling tot patriciër) onadellijke; 2. scheldn. voor iem. zonder opvoeding of fatsoen: dat is me een plebejer.

onbeschaafd, onopgevoed persoon. In het oude Rome was een plebejer iemand die deel uitmaakt van het ‘plebs’ en dus niet behoort tot de patriciërs, de senatoren of de ridders. Vandaar: iemand uit het gewone volk.En deze plebejer, deze ellendeling liep met z’n hand in z’n broekzak. (A.M. de Jong, Notities van een landstor...

[Lat. plebejus = niet-patricisch, gemeen, laag] onbeschaafd man uit het volk.

onbeschaafd iemand; man uit het volk (oude Rome)

man uit die volk; lomp en onbeskaafde persoon.

niet-patriciër in het oude Rome; plat, ongemanierd mens

m. burger, nlet-patriciër in het oude Rome; man uit het volk, proleet.

m. plebejers (o.-Rome: niet-patriciër, gewoon burger; thans: iem., die tot het plebs behoort, de gemene volksklasse): de Rom. plebejers misten oorspr. allerlei rechten; in 287 v. C. gelijkgesteld met de patriciërs.

m. burger, in het oude Rome; man uit het volk; proleet.