Wat is de betekenis van plattegrond?

m. (-en), 1. afbeelding van het grondvlak van een gebouw of een constructie; 2. horizontale projectie van een stad of terrein, een opstelling e.d.

Een plattegrond is een verkleinde, schematische tekening van een ruimte (kamer, huis, wijk, stad) loodrecht van boven gezien. In Wizwijs leren de leerlingen plattegronden lezen en tekenen in de lessen Meten in de ruimte, die horen bij het domein 'Meten en meetkunde'.

plattegrond - zelfstandig naamwoord uitspraak: plat-te-grond 1. tekening van wegen of straten in een gebied ♢ wandelaars gebruiken een plattegrond om de weg te vinden 2. tekening van de afmetingen van een huis of gebouw...

Plattegrond. Grondplan van het decor, op schaal, waarmee het decor kan worden uitgezet Wordt ook gebruikt om de positie van meubels, zetstukken* etc. te bepalen.

Een plattegrond is een tekening die de indeling van een ruimte laat zien, bijv. van een woonhuis; de maten zijn dan op schaal (1) getekend (zie tekenen).

plan of afbeelding v/d grondvlak van gebou, ens.

s., plattegroun.

m. plattegronden (grondtekening, afbeelding van het grondvlak van een gebouw, grondtekening ener stad, van een dorp of terrein, horizontale projectie).

(plattə'gront) m. (-en) grondtekening van een gebouw, stad enz.