Wat is de betekenis van Plasmolyse?

v., (biol.) het loslaten van het protoplasma van de wand van een plantencel als gevolg van de werking van wateronttrekkende middelen.

[v. plasma, en Gr. lusis = losmaking] het loslaten van het protoplasma van de celwand.

onttrekking van water uit een levende cel (biol.); verbranding van plantewortels door mest (biol.)

(G., lusis = losmaken), loskomen van de cel van celwand. Treedt op als een plantecel in een hypertonische oplossing gebracht wordt en alleen bij levende cellen, met semipermeabel cytoplasma. Treedt ook op als een plant teveel water verdampt, ➝ deplasmolyse.

noemt men het terugwijken van het plasma van de celwand, dat optreedt door onttrekking van water aan de vacuolen, als men de cellen brengt in een oplossing met hogere concentratie dan het vocht in de vacuolen bezit (z. Osmose).

het zich losmaken van het protoplasma* van een levende cel van de celwand.

het verschijnsel, dat het protoplasma v/e plantencel zich losmaakt v/d cel wand, wanneer men die cel behandelt m/e oplossing die water daaraan onttrekt (door → osmose dus).

(biol.), het loslaten van het protoplasma van den wand eener plantencel als gevolg van de werking van water onttrekkende middelen. Kunstmatig kan men plantencellen plasmolyseeren door deze te leggen in sterke suiker- of zoutoplossingen, waarvan de osmotische druk hooger is dan die van het celvocht.

ontleding van het protoplasma door binnendringen van vocht in een cel.