Wat is de betekenis van Physiek?

(<Fr.<Gr'), I. bn. bw., 1. van, betreffende de natuur: physieke oorzaken; dat is physiek onmogelijk; 2. lichamelijk: zijn physieke krachten; (rechtst.) een physiek persoon, een natuurlijk persoon (tegenover een rechtspersoon); II. zn. o., g. mv., natuurlijke gesteldheid van iemands lichaam, zijn lichamelijke eigen...

natuurkundig; natuurlijk; naar het lichaam, lichamelijk; volstrekt (bv. dat is ~ onmogelijk); ~, v. natuurleer; (ook:) lichaamsgestel, gesteldheid of bouw v. h. lichaam.

Fr., Gr.-Lat. physicus, 1 bn., bw. (de stoffelijke natuur, het lichaam betreffende, lichamelijk): zijn physieke krachten schoten te kort; zijn physiek gestel, lichaamsgestel; physiek onmogelijk, (misschien oorspr. betekende: strijdig met de wetten der natuur), volstrekt; 2 v. (natuurleer, -wetenschap); 3 o. (natuurlijke gesteldheid van het lichaam,...

wat betrekking heeft o/d stoffelijke natuur, wat de lichamelijke gesteldheid betreft.

wordt dikwijls naast of in tegenstelling tot „geestelijk” gebruikt, dus dan: lichamelijk. Men zegt bijv.: „Die jongen is geestelijk zeer bekwaam, maar physiek is hij niets waard”; hiermee wil men dan zeggen, dat zijn verstand in orde is, maar dat hij een zwak lichaam heeft. Physiologie is de leer der levensverrichtingen in h...

de aard, het gestel van den mensch.

de aard, het gestel van de mens.

natuurlijk, lichamelijk, stoffelijk.

lichamelijk, natuurlijk; volstrekt.