Wat is de betekenis van PHOEBE?

Gr. Phoi'be, 1. Titane, dochter van Uranus en Gaea, vóór Apollo bezitster van het Delphisch orakel; later bijnaam van Ar'temis ; 2. een der dochters van Leucippus.

Zie Febe

Phoebe Nees [Chr. G. Nees von Esenbeck], - van Gr. phoibos, lichtend, glanzend, bijnaam van Apollo in zijn hoedanigheid van zonnegod. Aan Apollo was de laurier gewijd; vandaar de naam Phoebe voor een met den laurier verwante plant en, overdrachtelijk, voor Lauracĕa in het algemeen.

Phoebe (Φοιβη), in de griekse mythologie een van de Titanen, dochter van Uranus en Gaia, zuster en echtgenote van Coeus en moeder van Leto. P. zou volgens sommige bronnen tussen Gaia en Apollo de orakelgevende godheid van → Delphi (III) zijn geweest. We vinden van haar een afbeelding op het Zeusaltaar van Pergamum, waar ze met een fakkel een gevleu...

v -> Febe (Ook Eng.).

(Gr. Phoibe) 1. Bijnaam voor Artemis-Diana als maangodin. De naam is de vrouwelijke vorm van Phoebus (Gr. Phoibos), de bijnaam van haar tweelingbroer Apollo als zonnegod. 2. Dochter van Leda en zuster van Helena. 3. Dochter van Uranus en Gaea; zij was moeder van Leto en Asteria en zou v.s. vóór Apollo het orakel van Delphi hebben beze...

is een gesl. uit de fam. Lauraceae, dat verschillende boomsoorten uit het bergregenbos van Indon. omvat. Deze boomsoorten leveren een vrij duurzaam tot duurzaam timmerhout, dat in de huizen- en bruggenbouw toepassing vindt. Ze komen meestal slechts zeer verspreid voor en het hout wordt meestal met andere boomsoorten der fam. Lauraceae onder de verz...

Phoebe [de maan].

I. ēs, f. zie Phoebus. II. ēs, f 1. dochter van Leucippus. 2. dochter van Leda en zuster van Helena.