Wat is de betekenis van Phaenomeen?

(<Fr.), o. (...enen), 1. waarneembaar verschijnsel, natuurverschijnsel; inz. iets buitengewoons ; 2. iem. die de aandacht trekt door een of andere bijzondere begaafdheid: die jonge violist is een wonderkind: ’t is een phaenomeen.

o. zie phenomeen.

o. phaenomenen (Fr. phénomène, Lat.-Gr. phainomenon = het zich zinnelijk vertoond hebbende: ieder waarneembaar verschijnsel: lucht-, natuurverschijnsel; een zeldzaam verschijnsel, zonderlinge gebeurtenis; een genie); ook, p h e n o m e e n.

phaenomeen - o., verschijnsel, vooral luchtverschijnsel.

Zie phenomeen.

Phaenomeen o. (...ena), luchtverschijnsel; (fig.) merkwaardig verschijnsel, wonder, genie; — (wijsbeg.) het beeld of de verschijning, die zich in den geest bij de waarneming van daar buiten bestaande zinnelijke voorwerpen vormt: de zichtbare wereld is voor den menschelijken geest een samenstel van phaenomena.