Permiscĕo
miscŭi, mistum of mixtum (2); 1. eig., dooreen-, vermengen, naturam cum materia, Cic. 2. overdr., vermengen, verwikkelen, alcs consiliis permixtus, Tac.; in ‘t bijz., verwarren, in wanorde brengen, Graeciam, Cic., iura divina et humana, Caes.
