Palaeogeen
(<Gr.), o., (geol.) het oudste gedeelte van de tertiaire periode.
Wiktionary (2019)
Palaeogeen - Zelfstandignaamwoord 1. verouderde spelling of vorm van paleogeen van vóór 1955 ♢ Petroleum komt in Indië voornamelijk in de geologisch betrekkelijk jonge afzettingen van het Tertiair voor, en wel zoowel in het Palaeogeen, als in het Neogeen. Zie ook Palaeoceen
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Winkler Prins (1949)
het oudste van de twee tijdvakken, waarin de tertiaire formatie gesplitst wordt. De jongste heet neogeen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Palaeogeen, - het Oud Tertiair, omvat het Palaeoceen, Eoceen en het Oligoceen en staat tegenover het Jong Tertiair of Neogeen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: