ozonisa'tor (ozonizator)
m. (-en, -s), toestel waarmee men ozon bereidt door middel van donkere elektrische ontladingen. (e) In een ozonisator wordt lucht ingelaten tussen twee concentrische buizen (overtrokken met bladtin), waartussen een wisselspanning van 8000 V is aangelegd. Ozonisatoren worden toegepast voor de produktie van ozon ten behoeve van chemische reacties in...
