Wat is de betekenis van Oreren?

(oreerde, heeft georeerd), (<Lat.), 1. een redevoering houden, inz. gezegd van hoogleraren bij een academische plechtigheid; 2. (scherts.) redeneren, druk praten.

ww [v. Lat. orare = o.a. spreken, van os, oris = mond] 1 een redevoering houden, spec. een inaugurele rede houden; 2 druk en met nadruk (en lang) praten.

druk praten; een redevoering houden

een redevoering houden; betogen.

een redevoering houden ; druk of langwijlig pra ten of redeneren.

georeerd (Lat. orare = spreken: een redevoering houden; uitvoerig en deftig redeneren; druk praten): hij zat daar te oreren.

(o're:rən) (oreerde, heeft georeerd) [Lat. orare] 1. een redevoering houden. 2. Scherts. druk praten.

[Lat.] (oreerde, heeft georeerd), 1. een redevoering houden; m.n. gezegd van hoogleraren bij een academische plechtigheid; 2. (scherts.) redeneren, hoogdravend of druk praten.

oreren ww. 'een redevoering houden' categorie: leenwoord Vnnl. oreren 'een rede uitspreken' in als orator ... oreren 'als een echte redenaar een rede uitspreken' [1561; WNT wind I], 'een betoog houden' in daer begon hij te oreren [1611; WNT Supp. audientie], ook vaak ironisch in aan 't oreeren,...