Wat is de betekenis van Opschrikken?

(schrikte op, heeft en is opgeschrikt), 1. met een schrik op jagen, doen opspringen: iem. opschrikken ; uit zoete overpeinzingen opgeschrikt; 2. (onoverg.) van schrik opspringen: een gerucht deed haar opschrikken ; — met schrik het hoofd opheffen of zich oprichten.

opschrikken - onregelmatig werkwoord uitspraak: op-schrik-ken 1. plotseling uit een bepaalde toestand gehaald worden ♢ de vogels schrokken op toen ik naar buiten stapte Onregelmatig werkwoord: op-schrik-ken ik schrik...

v., opskrilje.

('op) (schrikte op, opgeschrikt) 1. (heeft) van schrik doen opspringen: iemand uit zijn rust -. 2. (is) van schrik opspringen: uit zijn stoel -.

(schrikte op, heeft en is opgeschrikt), (overg.) I. met een schrik opjagen, doen opspringen: vogels opschrikken; uit zijn gedachten opgeschrikt; II. (onoverg.) van schrik opspringen: een gerucht deed haar opschrikken.

Opschrikken (schrikte op, heeft en is opgeschrikt), van schrik doen opspringen: iem. opschrikken; — van schrik opspringen.

...

...

...