Wat is de betekenis van oppervlaktestructuur?

oppervlaktestructuur - zelfstandig naamwoord uitspraak: op-per-vlak-te-struc-tuur 1. tastbare en soms zichtbare eigenschappen van een oppervlak ♢ de oppervlaktestructuur van dit leer is bobbelig Zelfstandig naamwoord: op-per-vlak-te-struc-...

(v.), waarneembare structuur van een zin. Twee oppervlaktestructuren kunnen een gemeenschappelijke dieptestructuur hebben; b.v. “ik ga tuinieren” en “ik ga in de tuin werken”

oppervlaktestructuur - Tastbare en soms zichtbare eigenschap van een oppervlak die het krijgt door de grootte, vorm, ordening en verhoudingen van zijn kleinste onderdelen zoals korreltjes, deeltjes, draadjes of kwaststreken.

v., uitwendige structuur; m. n. als term in de transformationeel-generatieve grammatica, de morfologische zinsstructuur, tegenover de (aangenomen) dieptestructuur.