Opperhuid (ontleedkunde)
De buitenste laag van de huid, bestaande uit dunne oppervlakkige cellen, die bestemd zijn, om te verhoornen en af te schilferen. Het is het gedeelte van de huid, waaronder zich een blaar kan vormen, doordat er zich vloeistof onder ophoopt, die de opperhuid oplicht.
