Oplossingscoëfficiënt
m. (-en), (nat.) getal dat bij een verzadigde oplossing uitdrukt het aantal gewichtsdelen van de opgeloste stof voorkomende in 100 gewichtsdelen van het oplosmiddel.
Van Dale Uitgevers (1950)
m. (-en), (nat.) getal dat bij een verzadigde oplossing uitdrukt het aantal gewichtsdelen van de opgeloste stof voorkomende in 100 gewichtsdelen van het oplosmiddel.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: