Wat is de betekenis van Operatief?

(<Fr.), bn. bw., van den aard van een operatie of daarop betrekking hebbende: de operatieve chirurgie; — operatief ingrijpen, door het doen van een operatie.

operatief - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: o-pe-ra-tief 1. wat gebeurt door een opening in het lichaam te maken ♢ de ingeslikte speld werd operatief verwijderd Bijvoeglijk naamwoord: o-pe-ra-tief de/het operatieve...

[VLat. operativus = werkend, uitwerking hebbend] door of met betrekking tot een operatie.

snykundig, opererend.

d.m.v. een operatie

1 werking doend, uitwerking hebbend, wer kend; 2 door operatie.

bn., bw. (snijkundig; op e. operatie betrekking hebbende): operatieve heelkunde; operatief ingrijpen, door e. operatie inwerken.

(opəra'ti:f) bn. (...tieve) en bw. van, door, met een operatie: de ...tieve heelkunde; ingrijpen.

[Lat.], bn. en bw., 1. betrekking hebbend op een chirurgische ingreep: operatieve heelkunde; 2. door middel van een chirurgische ingreep; 3. gereed om in gang gezet te worden: een operatief plan.