Wat is de betekenis van Openlijk?

bw. bn., 1. openbaar, onverholen, niet in het geheim: iemand openlijk de waarheid zeggen; iem. iets openlijk verwijten; — bn.: zij leven in openlijke vijandschap; openlijke geweldpleging (art. 141 W. v. S.); openlijke huizen van ontucht; 2. in tegenwoordigheid van het publiek, op voor ieder toegankelijke plaatsen: ...

openlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: o-pen-lijk 1. in het openbaar ♢ hij zegt openlijk dat hij homo is Bijvoeglijk naamwoord: o-pen-lijk ... is openlijker dan ... het openlijkst...

Openlijk - onverbloemd de lesbische levenswijze uitdragend. Het hebben van eigen kapitaal, dan wel van een baan die echt goed verdiende, was waarschijnlijk ook de enige manier om je onafhankelijk te kunnen opstellen en openlijk lesbisch te leven. (Homojaarboek 1, 1981). Veel is er al onthuld over het lesbisch lief en leed op, om en vooral rond de t...

adj. & adv., iepen (t) lik, iepenbier, iepen en bleat.

bn., bw. (onverholen, in ‘t openbaar); openlijk geweld; iets openlijk verkondigen.

('o:pənlək) bn. en bw. in 't openbaar, onverholen: -e vijandschap; verzet; iets verklaren; iemand de waarheid zeggen. Syn. openbaar.

bn. en bw., 1. onverholen, niet in het geheim: iemand openlijk de waarheid zeggen; iemand iets verwijten; 2. in het openbaar; van het publiek, op voor ieder toegankelijke plaatsen: iets openlijk verkondigen.

Openlijk bn. bw. in het openbaar geschiedende, wat men voor niemand tracht te verbergen, onverholen, niet in ’t geheim: zij leven in openlijke vijandschap; iemand openlijk de waarheid zeggen; iem. iets openlijk verwijten.

zie Openbaar.