Wat is de betekenis van openhartig?

bn. bw. (-er, -st), oprecht, rondborstig,, zich vrijelijk uitende: hij was openhartig genoeg om mij te bekennen....; hij is al te openhartig, hij zegt meer dan hij verantwoorden kan; — blijk gevend van die eigenschap: een openhartige bekentenis; — bw.: openhartig spreken, antwoorden.

openhartig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: o-pen-har-tig 1. wie gemakkelijk over zijn gevoelens vertelt ♢ Eva is gewoonlijk erg openhartig tegen me 1. een openhartig gesprek [waarin persoonlijke...

zie rondborstig

ronduit, opreg.

adj. & adv., iepenhertich, rjochtút, oprjocht.

bn., bw. (oprecht, hartelijk, rondborstig, gul); een openhartige bekentenis; openhartig zijn; openhartig spreken, antwoorden.

(‘opən'hartəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. geneigd om zich vrij te uiten zonder iets te verbergen. Syn. ➝ gul. 2. zich vrijelijk uitend, zonder iets te verbergen: zijn; antwoorden. Syn. oprecht, rond➝ borstig. Tgst. ➝ geveinsd.

bn. en bw. (-er, -st), oprecht, rondborstig, hartelijk: een openhartiggesprek.

Openhartig bn. bw. (-er, -st), oprecht, hartelijk, rondborstig, gul: openhartig zijn, spreken, antwoorden, bekennen. OPENHARTIGHEID, v.