Wat is de betekenis van onwil?

m., gebrek aan goede wil, weerspannigheid: het is blote onwil wanneer hij het niet goed doet; de onwil om met hem samen te werken was groot; iemands onwil buigen, breken.

onwil - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-wil 1. gebrek aan goede wil ♢ hij kán het wel, maar er is sprake van onwil Zelfstandig naamwoord: on-wil de onwil Tegenstellingen wil

onwilligheid, teensin.

s., ûnwil.

m. (gebrek aan goede wil, verzet, tegenzin): het is niets dan onwil.

(‘on) m. gebrek aan goede wil: de van de bevolking durven trotsen.

m., gebrek aan goede wil, weerspanningheid: het is blote onwil wanneer hij het niet goed doet; het is geen onwil, ik (hij) zou wel willen (maar het kan niet).

m. gebrek aan goeden wil, afkeer, verzet : het is bloote onwil wanneer hij het niet goed doet; de onwil om met hem samen te werken, was groot; iemands onwil buigen, breken.

...