Wat is de betekenis van onwankelbaar?

bn. bw. (-der, -st), vast, onwrikbaar, onomstotelijk : de onwankelbare wetten van ’t hoge Godsgezag; onwankelbare trouw, gehechtheid; — bw. : hij is onwankelbaar trouw wie hij eenmaal zijn woord heeft verpand.

onwankelbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. door niets aan het wankelen te krijgen ♢ Zijn onwankelbaar vertrouwen daarin is spreekwoordelijk. Woordherkomst Afgeleid van wankelbaar met het voorvoegsel on- Antoniemen wankelbaar

onomstootlik.

bn., bw.; onwankelbaarder, onwankelbaarst (onwrikbaar, vast): de onwankelbare wetten der natuur; fig. een onwankelbaar geloof, onwankelbare liefde en trouw; het volk bleef Oranje trouw.

(on'wankəllba:r) bn. en bw. (-der, -st) op een vaste grondslag steunend en tegen een schok bestand : ...bare wetten; trouw. Syn. bestendig.

bn. en bw. (-der, -st), vast, onwrikbaar, onomstotelijk: een geloof.

bn. bw. (-der, -st), niet aan het wankelen kunnende gebracht worden, onwrikbaar, onomstootelijk : de onwankelbare wetten van ’t hooge Godsgezag; — onwankelbare trouw, gehechtheid; — bw. zoo dat geen wankelen mogelijk is : hij is onwankelbaar trouw wien hij eenmaal zijn woord heeft verpand. ONWANKELBAARHEID, v.

zie Bestendig.

...