Wat is de betekenis van Onvriend?

m. (-en), (w. g.) vijand: door vriend en onvriend betreurd; iem. te onvriend hebben, maken.

m. onvrienden: thans zijn ze onvrienden, d. i. geen vrienden; hij stierf van vriend en onvriend beweend, vijanden.

('on) m. (-en) 1. niet vriend : thans zijn ze -en. 2. vijand, maar nadrukkelijker : iemand te hebben, maken; door vriend en beweend.

m. (-en), (w. g.) vijand : uw Heer Broeder, van wien ik niet als onvriend scheiden mag; iem. te onvriend hebben, maken.

Onvriend, m. (-en), vijand na vooraf vriend geweest te zijn; met iem. -en zijn, de vriendschap met iem. afgebroken hebben; iem. ten - hebben, iem. tegen zich hebben. *-ELIJK, bn. en bijw. (-er, -st), niet vriendelijk; onwellevend; stuursch, barsch. -HEID, v. *-SCHAP, v. gmv. gebrek aan vriendschap; wraak, haat.