Onvernuftig
bn. (-er, -st), 1. (veroud.) niet met verstand begaafd, redeloos: mijn leven is als dat van een onvernuftig dier; 2. onverstandig, dom, dwaas: wie de bestraffing haat, is onvernuftig.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-er, -st), 1. (veroud.) niet met verstand begaafd, redeloos: mijn leven is als dat van een onvernuftig dier; 2. onverstandig, dom, dwaas: wie de bestraffing haat, is onvernuftig.
J.H. van Dale (1898)
bn. (-er, -st), (veroud.) niet met verstand begaafd, redeloos : mijn leven is als dat van een onvernuftig dier; onverstandig, dom, dwaas : wie de bestraffing haat, is onvernuftig; niet vernuftig.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: