Ontrefbaar
bn., 1. niet te treffen: de vijand hield hem voor ontrefbaar. 2. (w. g.) ongevoelig: ontrefbaar voor het schoon.
Wat is de betekenis van Ontrefbaar?
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Ontrefbaar
bn. niet te treffen : de vijand hield hen voor ontrefbaar; ongevoelig: ontrefbaar voor het schoon. ONTREFBAARHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten