Ontredderd
bn., gehavend, in wanorde gebracht en onbruikbaar geworden: de ontredderde toestand der schatkist; — inz. van schepen en hun tuig: een ontredderd wrak.
Wat is de betekenis van ontredderd?
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
ontredderd
ontredderd - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ont-red-derd 1. in wanorde en onbruikbaar ♢ de situatie van het land is ontredderd 2. in verwarring ♢ de ontredderde drenkeling werd opgevangen door...
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
ontredderd
bn. (in wanorde; gehavend; in verwarring gebracht): een ontredderd schip, een ontredderd huishouden; wat zag hij er ontredderd uit!
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
ontredderd
bn., gehavend, in wanorde gebracht en onbruikbaar geworden: de ontredderde toestand van de schatkist; ook van mensen.
Etymologisch Woordenboek
Instituut voor de Nederlandse taal
ontredderd
ontredderd bn. 'verward, gehavend' categorie: geleed woord Vnnl. ontredderd 'gehavend, verward' in uytgetogen, Ontreddert en ontmant van menselijck vermogen 'buiten uzelf, verward en ontdaan van menselijke kracht' [ca. 1615; WNT uitg-]. Verl.deelw. van ontredderen 'in verwarring brengen', zoals in ont...
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Ontredderd
bn. gehavend, in wanorde, in verwarring gebracht: de ontredderde toestand der schatkist; inz. van schepen en hun tuig : een ontredderd wrak.
Gerelateerde zoekopdrachten
