Ontploften
(ontplofte, is ontploft), met een plof, een knal uiteenbarsten door de snelle uitzetting van een gasmassa: de lading van het kruitschip ontplofte; toen men een lucifer aanstak, ontplofte het gas.
Van Dale Uitgevers (1950)
(ontplofte, is ontploft), met een plof, een knal uiteenbarsten door de snelle uitzetting van een gasmassa: de lading van het kruitschip ontplofte; toen men een lucifer aanstak, ontplofte het gas.
Wiktionary (2019)
ontploften - Werkwoord 1. meervoud verleden tijd van ontploffen ♢Wij ontploften ♢Jullie ontploften ♢Zij ontploften
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: