Ontlader
m. (-s), 1. die ontlaadt. 2. (nat.) instrument waarmee een batterij van electriciteit wordt ontladen.
Van Dale Uitgevers (1950)
m. (-s), 1. die ontlaadt. 2. (nat.) instrument waarmee een batterij van electriciteit wordt ontladen.
M. J. Koenen's (1937)
m. ontladers (iem., die ontlaadt; inz. werktuig tot ontlading van een electrische batterij).
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
J.H. van Dale (1898)
m. (-s), die ontlaadt; (natuurk.) instrument waarmee eene batterij van electriciteit wordt ontladen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: