Wat is de betekenis van Onterving?

v. (-en), het onterven.

recht v/d erflater om bij testamentaire beschikking iemands erfdeel, dat hem zonder testament zou toevallen, te verminderen of geheel te doen vervallen.

(Ned. en Belg. recht) heeft plaats, wanneer de erflater de door de wet tot de nalatenschap geroepenen uitsluit. Volgens ons recht is voor de erfgenamen, die een beroep kunnen doen op de ➝ legitieme portie, een algeheele onterving niet mogelijk. T.o.v. andere dan deze personen is de erflater echter vrij en kan hij beschikken zooals hem goeddunkt. D...

Onterving - In het algemeen is men geheel vrij in de wijze, waarop men over zijn nalatenschap bij uitersten wil wenscht te beschikken. Zoo kan men ook onterven iemand, die, indien er geen testament werd gemaakt, tot de nalatenschap of een deel daarvan zou zijn gerechtigd. In deze vrijheid van beschikking wordt men echter beperkt door de bepalingen...

exheredatio, zie Erfenis.